Η Ξένια ήθελε ποδήλατο για βόλτες και μετακινήσεις. Βρήκε το ποδήλατο του μπαμπά της να κάθεται, ένα Mercier Tour De France χρώματος μπλε. Το πήγε στο ποδηλατάδικο της περιοχής της, όπου της έβαλαν αλυσίδα, λάστιχα και της είπαν έτοιμη (αυτό μου είπαν).
Μετά από λίγο καιρό ήρθαν να μου πουν ότι κάτι δεν τους πήγαινε καλά με την αλυσίδα. Βλέποντας την Ξένια δίπλα στο ποδήλατο κάτι δε μου πήγαινε καλά. Της είπα να ανέβει πάνω στο ποδήλατο να δω τη στάση της. Αφού οριακά και με θέληση ξεπερνάμε το εμπόδιο του καβάλου, τη βλέπω να έχει πάρει στάση “Σαργκάνη” (τερματοφύλακας) και να προσπαθεί να μπλοκάρει το τιμόνι, αφού ο οριζόντιός της ήταν πολύ μεγάλος.
Η Ξένια όμως δεν πτοούνταν ήθελε το συγκριμένο ποδήλατο, έτσι της έφτιαξα την απόσταση από το τιμόνι τοποθετώντας λαιμό σχεδόν μηδενικό και σηκώνοντας τον λίγο, ήρθε σε μια αρκετά ικανοποιητική στάση σώματος πάνω στο ποδήλατο. Το επόμενο που συζητήσαμε ήταν πόσα χρόνια είχε να γίνει service στο ποδήλατο. Με τη συζήτηση κατάλαβαν και οι δύο (μπαμπάς-κόρη) ότι το ποδήλατο έπρεπε να λυθεί και να μονταριστεί από την αρχή.
Αποφασίσαμε, επίσης, να καθαρίσω το σκελετό και να κάνω τοπικό βάψιμο, όπως και έγινε. Το αποτέλεσμα είναι ότι κράτησε το εργοστασιακό χρώμα, όπου υπήρχε σκουριά ή σημάδι καθαρίστηκε και βάφτηκε από πάνω με μια μπογιά, όσο το δυνατόν να πλησιάζει το original χρώμα.
Το να μετακινηθείς ή να βολτάρεις στη πόλη πιέζοντας με δύναμη τις παλιές Mafac μανέτες παρακαλώντας να σταματήσεις, δεν είναι ότι καλύτερο για ένα νέο αναβάτη. Επίσης, λόγω στάσης σώματος, η Ξένια θα πιανόταν και από τον οριζόντιο του τιμονιού αρκετά συχνά. Μια ήταν η λύση, inline μανέτα σε συνδυασμό με μανέτα κούρσας Shimano με τα καλώδια εσωτερικά για τα φρένα και λεβιεδάκια ταχυτήτων στο λαιμό.
Τώρα η Ξένια μπορεί να απολαύσει τις βόλτες της ξένοιαστη και με ασφάλεια. Το μόνο που της μένει είναι να αλλάξουμε τροχούς στο μέλλον.
Καλές βόλτες Ξένια!